<<Πώ πώ ! , τι μεγάλο πένθος που όχι της Αχαϊας τη γή μόνο αλλά και όλη όση των ρωμαίων κοσμούν οι θεσμοί κατέλαβε. Περισσότερο βέβαια ίσως αυτή που Έλληνες κατοικούν , η οποία και περισσότερο συναισθάνεται το κακό που επεκτείνεται και σε όλη τη γή , όπως είπα και πρίν , για την πληγή που χτυπά και κατακόβει τις ψυχές , ότι δεν θα είναι στο εξής βιωτός ο βίος στούς καλύτερους των ανθρώπων και σε όσους έχουν του "ευ ζείν"¨την επιθυμία.
Οι τιμές αποσύρθησαν απο τους αγαθούς και υψώθηκαν των πονηρών και ακολάστων οι φατρίες , και απο τους νόμους που παρεμποδίζουν τα κακουργήματα μερικοί ήδη έχουν καταλυθεί και (καθώς φαίνεται) και άλλοι σύντομα τους πρώτους θα ακολουθήσουν και όσοι παραμένουν ακόμα , εις γράμματα κενά και αυτοί θα θα περιέλθουν , των αναλόγων έργων μη συνοδευόμενοι.
Έπαθε το ανθρώπινο γένος οτι και οι πόλεις των οποίων καταρρέουν τα τείχη. Διότι όπου χάνονται τα οχυρωματικά περιφράγματα , των υπερισχυόντων γίνονται όσα δικαιωματικά ανήκαν σε άλλους , αυτούς που πρώτα τα κατείχαν. Οι εισβολείς αρπάζουν , σκοτώνουν και ατιμάζουν γυναίκες αιχμαλωτισμένες και παιδιά. Και τώρα άνοιξε κατά των δικαίων και λογικών , απο όσους τώρα δρούν , ανόσια οδός πλατιά και θύρες φαρδιές και δεν περιτειχίζεται τίποτα πιά.
Τον μεν Έκτορα της Τροίας ήδη κάποιος ονόμασε ακλόνητο κίονα , ορθά μιλώντας. Διότι όταν αυτός έπεσε , σε σαθρά θεμέλια το ίλιον στεκόταν και σύντομα έμελλε να πέσει μαζί του.>>
<<... Γιατί οι νόμοι έδωσαν και στους ανίσχυρους και στους ισχυρούς κοινωνικά ανθρώπους κοινή και ίση τη δυνατότητα να μετέχουν του ιδιωτικού δικαίου του θεσπισμένου στα δημοκρατικά πολιτεύματα ενώ αντίθετα οι ισχυροί ορίζουν στούς αδυνάτους τα δίκαια που αφορούν όλη την Ελλάδα. ...>>Απο τα μέσα του 4ου π.α.χ.χ. αιώνα (*) o διαπρεπέστερος Αθηναίος Ρήτορας της ελληνικής αρχαιότητας , ο Δημοσθένης το ίδιο διαχρονικός με όλους τους μεγάλους διανοητές του αρχαίου ελληνικού κόσμου θα μας βοηθήσει να ρίξουμε άπλετο φώς στα σκοτάδια της υποκρισίας της σύγχρονης φαινομενικά φιλελεύθερης και όμως πραγματικά τόσο ανελεύθερης , δημιουργικά κοινωνικά αστράτευτης μα συνάμα δολίως και ιδιοτελώς στρατευμένης ψευτοδιανόησης.