|
|
<<Ώιμην έγώ τούς τών Γαλιλαίων προστάσας έξειν μοι μείζονα χάριν ή τώ φθάσαντι πρό έμού τήν άρχήν έπιτροπεύσαι' >>
Νόμιζα εγώ οτι των Γαλιλαίων οι Προιστάμενοι θα χρωστούσαν σε μένα μεγαλύτερη χάρη (ήταν σε μένα περισσότερο ευμενείς) παρά σε αυτόν που έφθασε πρίν απο μένα να επιτροπεύει την εξουσία.
<<συνέβη γάρ έπί μέν έκείνου τούς πολλούς αύτών καί φυγαδευθήναι καί διωχθήναι καί δεσμευθήναι πολλά δέ ήδη καί σφαγήναι πλήθη τών λεγομένων αίρετικών ώς έν Σαμοσάτοις καί Κυζίκω καί Παφλαγονία καί βιθυνία καί Γαλατία καί πολλοίς άλλοις έθνεσιν άρδην άνατραπήναι πορθηθείσας κώμας.>>
Διότι συνέβη κατά την διάρκεια της εκείνου παραμονής στην εξουσία πολλοί απο αυτούς και να φυγαδευτούνε και να διωχθούν και να περιέλθουν σε δεσμά φυλακής και επιπλέον να σφαγιαστεί μεγάλος αριθμός απο τους αποκαλούμενους αιρετικούς όπως στα Σαμόσατα , την Κύζικο και Παφλαγονία και Βιθυνία και Γαλατία και σε πολλά άλλα έθνη συνέβη ακόμα και εξ' ολοκλήρου να καταστραφούν οι κώμες που καταλήφθηκαν μετά απο πολιορκία.
<<έπ' έμού δέ τούναντίον' οί τε γάρ έξορισθέντες άφείθησαν καί οί δημευθέντες άπολαμβάνειν τά σφέτερα άπαντα νόμω παρ' ήμών έλαχον.>>
Επί της δικής μου αρχής απεναντίας οι εξορισθέντες αφέθησαν να επιστρέψουν και σε όσους έχασαν απο δήμευση την περιουσία τους , επαραχωρήθη να απολαμβάνουν όλα τα αγαθά που τους είχαν αφαιρεθεί , διότι με νόμο δικό μας περιήλθαν και πάλι στην κατοχή τους.
<<Οί δ' είς τοσούτον λυσσομανίας ήκουσι καί άπονοίας ώστε ότι μή τυραννείν έξεστιν αύτοίς μηδέ ά ποτε έπραττον κατ' άλλήλων έπειτα καί ήμάς τούς θεοσεβείς είργάζοντο διατιθέναι παροξυνόμενοι πάντα κινούσι λίθον καί συνταράττειν τολμώσι τά πλήθη καί στασιάζειν άσεβούντες μέν είς τούς θεούς άπειθούντες δέ τοίς ήμετέροις προστάγμασι καίπερ ούτως ούσι φιλανθρώποις.>>
Οι δε (αχάριστοι) σε τόσο μεγάλη λυσσώδη μανία και απόγνωση έχουν φθάσει , επειδή δεν τους επιτρέπεται πια ούτε να ασκούν τυραννική εξουσία , ούτε όσα πιο πρίν έπρατταν αναμεταξύ τους η μια φατρία κατά της άλλης ώστε είναι αρνητικά διακείμενοι κατά εμών των Θεοσεβών και με επιθετικά έργα παροξύνονται , ανακινούν κάθε λίθο και τολμούν να συνταράσσουν τα πλήθη και να στασιάζουν χωρίς να σέβονται ούτε τους θεούς , ούτε τα δικά μας προστάγματα αν και είναι τόσο φιλάνθρωπα.
<<Ούδένα γούν αύτών άκοντα πρός βωμούς έώμεν έλκεσθαι>>
Κανέναν όμως απο αυτούς , χωρίς τη θέληση του , προς τους βωμούς δεν θα ανεχθούμε να συρθεί.
<<διαρρήδην δέ αύτοίς προαγορεύομεν εί τις έκών χερνίβων καί σπονδών ήμίν έθέλει κοινωνείν καθάρσια προσφέρεσθαι πρώτον καί τούς άποτροπαίους ίκετεύειν θεούς' ούτω πόρρω τυγχάνομεν (νή) Δία τού τινα τών δυσσεβών έθελήσαί ποτε ή διανοηθήναι τών παρ' ήμίν εύαγών μετασχείν θυσιών πρίν τήν μέν ψυχήν ταίς λιτανείαις πρός τούς θεούς τό δέ σώμα τοίς νομίμοις καθαρσίοις καθήρασθαι.>>
Κατηγορηματικά δε τους λέμε οτι και αν ακόμα κάποιος απο αυτούς θελήσει να έρθει μαζί μας , για να συμμετέχει σε καθαγιασμούς χεριών και σε σπονδές , θα πρέπει πρώτα να προσφέρει εξιλαστήριες θυσίες προς καθαρισμόν του και να ικετεύσει τους προστάτες Θεούς που αποτρέπουν το κακό. Οσο μακριά και αν τυχαίνει να είμαστε , μα το Δία , σε κάποιον έστω απο τους δυσσεβείς , ούτε θέλησα ποτέ , ούτε που διανοήθηκα ποτέ να επιτρέψω , στις δικές μας αγνές να συμμετέχει θυσίες , προτού την μεν ψυχή του με ικετευτικές προσευχές προς τους θεούς , και το δε σώμα του με τους νενομισμένους εξαγνισμούς καθαρίσει.
<<Τά γούν πλήθη τά παρά τών λεγομένων κληρικών έξηπατημένα πρόδηλον ότι ταύτης άφαιρεθείσης στασιάζει τής άδείας' οί γάρ είς τούτο τετυραννηκότες ούκ άγαπώσιν ότι μή τίνουσι δίκην ύπέρ ών έπραξαν κακών ποθούντες δέ τήν προτέραν δυναστείαν ότι μή δικάζειν έξεστιν αύτοίς καί γράφειν διαθήκας καί άλλοτρίους σφετερίζεσθαι κλήρους καί τά πάντα έαυτοίς προσνέμειν πάντα κινούσιν άκοσμίας κάλων καί τό λεγόμενον πύρ έπί πύρ όχετεύουσι καί τοίς προτέροις κακοίς μείζονα έπιθείναι τολμώσιν είς διάστασιν άγοντες τά πλήθη.>>
Αναμφίβολα τα πλήθη που απο τους λεγόμενους κληρικούς έχουν εξαπατηθεί είναι φανερό οτι επειδή απ' αυτούς αφαιρέθηκε η κοσμική διοικητική και δικαστική εξουσία υποκινούνται να στασιάζουν. Ολοι αυτοί που τόσο τυραννικά κυβέρνησαν οχι μόνο δεν εκτιμούν το οτι δεν τους αποδίδεται τιμωρία για όσες αθλιότητες έπραξαν αλλά συνεχίζουν να ποθούν την προτέραν καταδυναστευτική εξουσία τους επι των πόλεων και επειδή δεν μπορούν πια να διαχειρίζονται προς όφελός τους τη δικαστική εξουσία και να πλαστογραφούν διαθήκες ώστε να σφετερίζονται ξένες κληρονομιές και όλα να τα απονέμουν στον εαυτό τους ανακινούν κάθε τι που μπορεί να προκαλέσει αταξία και χάος κατά το ρητό "φωτιά σε φωτιά διοχετεύουν" και στις προγενενέστερες αχρείες πράξεις και νέες μεγαλύτερες να επισυσσωρεύουν τολμούν , οδηγώντας τον λαό σε ξεσηκωμό.
<<Έδοξεν ούν μοι πάσι τοίς δήμοις προαγορεύσαι διά τούδε τού διατάγματος καί φανερόν καταστήσαι μή συστασιάζειν τοίς κληρικοίς μηδέ άναπείθεσθαι παρ' αύτών λίθους αίρειν μήτε άπιστείν τοίς άρχουσιν άλλά συνιέναι μέν έως άν έθέλωσιν εύχεσθαι δέ άς νομίζουσιν εύχάς περί έαυτών' εί δέ άναπείθοιεν ύπέρ έαυτών στασιάζειν μηκέτι συνάδειν ίνα μή δίκην δώσι>>
Μου φάνηκε λοιπόν σωστό να απευθυνθώ σε όλους τους λαούς των πόλεων με αυτό το διάταγμα και να τους καταστήσω φανερό οτι δεν ειναι ανεκτό να συστασιάζουν μαζί με τους κληρικούς ούτε παρασυρόμενοι απο προοριζόμενα να τους πείσουν προς αυτή την κατεύθυνση λόγια αυτών , να σηκώνουν απειλητικά πέτρες και να δείχνουν απείθεια προς τους άρχοντες , εννοείται δε πως τους επιτρέπεται να συγκεντρώνονται όποτε θέλουν και να προσεύχονται για τους εαυτούς τους με όποιες προσευχές νομίζουν κατάλληλες. Αν όμως κάποιοι προσπαθούν ακόμα να τους πείσουν να στασιάσουν για το συμφέρον τους τάχα , στο εξής να μην τους ακολουθούν για να μην τιμωρηθούν μαζί τους και αυτοί.
<<Ταύτα δέ μοι παρέστη τή βοστρηνών ίδία προαγορεύσαι πόλει διά τό τόν έπίσκοπον Τίτον καί τούς κληρικούς έξ ών έπέδοσαν βιβλίων τού μετά σφών πλήθους κατηγορηκέναι ώς αύτών μέν παραινούντων τώ πλήθει μή στασιάζειν όρμωμένου δέ τού πλήθους πρός άταξίαν.>>
Αυτά μου φάνηκε σωστό να αναγγείλω ιδιαιτέρως εις την πόλη των Βοστρηνών επειδή ο επίσκοπος της πόλεως Τίτος και οι υπο αυτόν κληρικοί στις αναφορές που μου επέδοσαν κατηγορούν τα πλήθη που ποιμένουν οτι ενώ αυτοί τα συμβούλευαν να μην στασιάζουν εκείνα έρεπαν με ορμή προς κατάλυση της τάξης.
<<Έν γούν τοίς βιβλίοις καί αύτήν ήν έτόλμησεν έγγράψαι τήν φωνήν ύπέταξά μου τώδε τώ διατάγματι' καίτοι Χριστιανών όντων έφαμίλλων τώ πλήθει τών Έλλήνων κατεχομένων δέ τή ήμετέρα παραινέσει μηδένα μηδαμού άτακτείν. Ταύτα γάρ έστιν ύπέρ ύμών τού έπισκόπου τά ΄ρήματα.>>
Στην δε αναφορά του και αυτήν ακόμα που τόλμησε να γράψει την διαβολή εναντίον σας συμπεριέλαβα στο παρόν διάταγμά μου αυτούσια "Αν και οι χριστιανοί είναι ισάριθμοι το πλήθος με τους Ελληνες συγκρατημένοι απο τις συστάσεις μας κανένας πουθενά δεν προκάλεσε ταραχές". Αυτά είναι αναφορικά με σας τα λόγια του επισκόπου σας.
<<Όράτε όπως τήν ύμετέραν εύταξίαν ούκ άπό τής ύμετέρας είναί φησιν γνώμης οί γε άκοντες ώς γε είπε κατέχεσθε διά τάς αύτού παραινέσεις; Ώς ούν κατήγορον ύμών έκόντες τής πόλεως διώξατε τά πλήθη δέ όμονοείτε πρός άλλήλους.>>
Βλέπετε πως την νομιμοφροσύνη σας δεν την αποδίδει σε δική σας καλή πρόθεση λέγοντας πως παρά την θέλησή σας συγκρατείσθε απο τις δικές του προτροπές. Αφού λοιπόν σας συκοφαντεί απο μόνοι σας με τη δική σας θέληση διώχτε τον απο την πόλη σας και αποκτήστε μεταξύ σας πνεύμα ομονοίας.
<<Καί μηδείς έναντιούσθω μηδέ άδικείτω μήθ' οί πεπλανημένοι τοίς όρθώς καί δικαίως τούς θεούς θεραπεύουσι κατά τά έξ αίώνος ήμίν παραδεδομένα μήθ' οί θεραπευταί τών θεών λυμαίνεσθε ταίς οίκίαις ή διαρπάζετε τών άγνοία μάλλον ή γνώμη πεπλανημένων.>>
Και κανένας να μην εναντιώνεται σε κανέναν ούτε να αδικεί τους άλλους ούτε οι παραστρατημένοι αυτούς που ορθά και δίκαια τους θεούς υπηρετούν σύμφωνα με τα εδώ και πολλούς αιώνες σε εμάς παραδεδομένα έθιμα , ούτε πάλι όσοι λατρεύουν τους Θεούς να καταστρέφουν ή να λεηλατούν τα σπίτια εκείνων που απο άγνοια περισσότερο παρά απο γνώμη που οι ίδιοι έχουν σχηματίσει πλανήθηκαν.
<<Λόγω δέ πείθεσθαι χρή καί διδάσκεσθαι τούς άνθρώπους ού πληγαίς ούδέ ύβρεσιν ούδέ αίκισμώ τού σώματος.>>
Με λογικά επιχειρήματα πρέπει να πείθονται και να διδάσκονται οι άνθρωποι και όχι με χτυπήματα ή βρισιές ή και ακόμη χειρότερα με σωματικούς βασανισμούς.
<<Αύθις δέ καί πολλάκις παραινώ τοίς έπί τήν άληθή θεοσέβειαν όρμωμένοις μηδέν άδικείν τών Γαλιλαίων τά πλήθη μηδέ έπιτίθεσθαι μηδέ ύβρίζειν είς αύτούς. Έλεείν δέ χρή μάλλον ή μισείν τούς έπί τοίς μεγίστοις πράττοντας κακώς'>>
Και πάλι όπως και πολλές φορές στο παρελθόν προτρέπω όσους έχουν ζήλο για την αληθινή θεοσέβεια ούτε να αδικούν τα πλήθη των Γαλιλαίων ούτε να τους επιτίθενται ούτε να τους υβρίζουν. Περισσότερο πρέπει να λυπόμαστε παρά να μισούμε αυτούς που πάνω στα σημαντικότερα ζητήματα πράττουν εσφαλμένα.
<<μέγιστον γάρ τών καλών ώς άληθώς ή θεοσέβεια καί τούναντίον τών κακών ή δυσσέβεια.>>
Διότι το μεγαλύτερο απο όλα τα καλά (που επιφέρουν ευεργετήματα στον άνθρωπο) είναι η ευσέβεια προς τους θεούς και αντιθέτως η μεγαλύτερη απο όλες τις κακίες (που οδηγούν σε συμφορές) είναι να επιφέρεις στον εαυτόν σου τη δυσμένεια των θεών με την δυσσέβειά (μη αποδεκτό ενάντιο τρόπο λατρείας) σου προς αυτούς.
<<Συμβαίνει δέ τούς άπό θεών έπί τούς νεκρούς καί τά λείψανα μετατετραμμένους ταύτην άποτίσαι τήν ζημίαν ώς ... >>
Διότι (όπως θα έχετε ήδη παρατηρήσει) είναι επόμενο να συμβαίνει εκείνοι που μεταστράφηκαν απο την λατρεία των θεών στην λατρεία των νεκρών και των λειψάνων τους να ξεπληρώσουν την ασέβεια τους αυτή με αυτήν την τιμωρία (βλάβη - νόσο ίσως) καθώς .... (ψαλιδισμένο) ....
<<τοίς μέν ένεχομένοις τινί συναλγούμεν τοίς δέ άπολυομένοις καί άφιεμένοις ύπό τών θεών συνηδόμεθα.>>
Συμμεριζόμαστε την οδύνη όσων προσβλήθηκαν απο τη συμφορά και συναγαλλιάζουμε μαζί με όσους έχουν απαλλαχθεί και απελευθερωθεί (θεραπευτεί ;) απο τους θεούς.
|
|
